Crazy Tycoon, een business-simulatiespel, vraagt een speler zich voor te stellen dat hij `s werelds rijkste en meest getalenteerde zakenman helpt om de rijkste, commerciële vastgoedeigenaar te worden in de regio rondom zijn huis.
Het spel portretteert de hoofdpersoon als ongelooflijk gek in relatie tot hoe hij zich vestigt als rijke, lokale industrieel, wat betekent dat de speler het bouwen van een structuur niet op een logische manier moet benaderen. De eerste start-ups van de hoofdpersoon zijn bijvoorbeeld geen grote commerciële projecten. In plaats daarvan vraagt het personage de speler om fruit-, hamburger-, melkthee- en snackkraampjes en een koffiekar te bouwen, ook al zijn er in het gebied weinig andere mensen of bedrijven.
Hoewel Crazy Tycoon veel interactie op het scherm vereist om het landschap te ontwikkelen, is het spel ook semi-idioot. Zodra de speler begint met het bouwen en inhuren van personeel of "talent" om de locaties van de tycoon te beheren, genereert elke locatie continu inkomsten als enigszins passieve inkomstenstromen. Ze hoeven zich ook geen zorgen te maken dat hun geld opraakt om verder te bouwen. Tijdens het spel verdient de speler naast munten ook diamanten, waarmee hij kaarten kan kopen die dienen als gereedschap voor het bouwen van bouwwerken en het verwerven van verschillende voorwerpen. Zo kunnen ze bijvoorbeeld diamanten gebruiken om bouw-, voordeel- en voertuigkaarten, een talentvaardigheidsboek, een talentsterrenupgrade en een onderhandelingsboek te kopen. Ze kunnen beroemdheden en andere talenten vrijspelen en personeel uitrusten met nieuwe vaardigheden en auto`s. Ze verdienen ook prestaties voor het voltooien van bepaalde taken.
